Geplaatst op 1 januari 2017 in Kenia
Al vanaf de landing op Nairobi ligt het op een ieders lippen bestorven bij elke begroeting: ‘Merry Christmas’ en ‘Happy New Year!’ En daar blijft het niet bij, ook al ken je elkaar nauwelijks, ben je alleen maar een kennis van een kennis van de moeder van een vriend, je wordt omhelsd en tweemaal tegen de borst gedrukt. Ik moet nog even wennen aan de ‘start’ van zo’n hug, want je begint rechts en daarna links, precies andersom dan in NL (of Europa?). Daarbij geef je dan meteen de rechterhand alsof je die wilt schudden, draait je hand los en grijpt de duim, en weer terug. Het is een ritueel wat verschrikkelijk snel went en waarmee ik in NL nog wel eens zwaar de mist in ben gegaan toen ik vorig jaar net terug was uit Kenia.
Op de markt in Mombasa werd ik door Juliana (de marktkoopvrouw die ik in 2013 leerde kennen en in januari 2016 weer ontmoette) bijna platgedrukt, en daarna doorgeschoven naar haar buurvrouw links en buurman rechts en uiteraard haar collega’s aan de overkant. En ook hier in Msambweni, bij Mbuyu Beach, krijg ik van iedereen die ik ook maar een beetje ken zo’n begroeting 
Het is hartverwarmend en wat voelt een mens zich dan welkom!
Bij Mbuyu is het gebruikelijk om ’s avonds gezamenlijk te eten en natuurlijk is dat op Oudejaarsavond ook zo. Er is op het strand een fantastische grote lange tafel neergezet met stoelen en bankjes en er is feestelijk gedekt. Er hangt een slinger met lampjes boven de tafel en kijk vooral op de foto waarvan die gemaakt is 
Iedereen heeft zich mooi aangekleed en gelukkig heb ik mijn lange (gruwelijk oude) jurk bij me (waarom heb ik die nou toch in de koffer gegooid?). En nadat ik even snel de slijtgaatjes heb dichtgenaaid, val ik niet meer zo heel erg uit de toon. Het is een enorm gezellig samenzijn, met fantastisch eten en lekkere wijnen. Als hoogtepunt is er nog een klein concert van de 80-jarige Frank (fantastisch!). Later wordt via een mobile device muziek aangezet en wordt er in de zwoele nacht door een enkeling gedanst.
Om 24 uur (22 uur in NL) is het vuurwerk met de twee knallen van de champagnekurken klaar. In Kenia is vuurwerk namelijk streng verboden in verband met de terroristische aanslagen. Wat beide met elkaar te maken hebben, vat ik zo gauw niet; het zal wel iets met knallen te maken hebben. Er wordt geproost, omhelsd, er wordt gezoend en de ‘happy-new-years’ zijn niet van de lucht.
Op het strand heeft zich inmiddels ook een kleine menigte Kenianen verzameld, dat in de donkere nacht lawaaierig heen en weer wandelt, lacht en plezier heeft. Bij navraag blijkt Oud & Nieuw nou niet een groot feest te zijn hier, omdat het overgrote deel van de mensen in deze streek toch moslim is en daarbinnen een andere (Gregoriaanse) jaartelling wordt gehanteerd. Maar ze doen allemaal wel mee met de goede-wensen-stroom en bij elke begroeting is het bij iedereen standaard ‘Happy New Year’ gevolgd door ‘How are you, I am fine’. 
Niet al te laat lig ik in bed en overdenk de start van 2017. Het voelt als een nieuw begin, heel bijzonder in de zwoele, donkere Keniaanse nacht. Nog een dagje Mbuyu, nog een dagje vakantie en dan ga ik weer aan mijn werk hier in Kenia. Ik zie ernaar uit, naar alle lieve KidsCare-medewerkers die ik dinsdag weer ga zien en waardoor ik nog tientallen keren zal mogen roepen ‘Happy New Year’!
Met een hartelijke nieuwjaargroet van
Grada
Geef een reactie