En terwijl …

Geschreven in Nederland, 11 mei 2020

Ja, en terwijl … dat is toch wel een mooie titel. Want hier in NL zijn we inmiddels superblij dat we weer naar de kapper mogen, dat we binnen afzienbare tijd weer op een terrasje mogen zitten, maar waar we ons ook afvragen wanneer we weer naar kantoor mogen om te werken, waar de sportschoolhouders zich boos maken omdat ze niet open mogen voor al die mensen die weer samen in één ruimte willen zweten ☹, en waar ik om me heen al weer vragen hoor of we wel naar Zuid Frankrijk op vakantie mogen. Hoe anders zijn de vragen die in Kenya aan de orde zijn…

Lockdown versus lockdown

Ik hoor van mijn Afrikaanse familie, dat ze binnen zitten, door de overheid gedwongen in quarantaine (met de nodige forse sancties als je je daar niet aan houdt), dat het ontzettend stil is overal, en dat de regen buiten tekeer gaat en alles overspoelt. In de tussentijd vragen ze zich af hoe ze, zonder werk, hun kinderen vandaag te eten kunnen geven. Ze piekeren over de toekomst, vooral over het gebrek aan werk en daardoor het gemiste inkomen. Zij hebben geen zicht op enige overheidssteun, die wij in NL zo normaal vinden,  opeisen …

Maar ik hoor ook dat de pandemie tot nu toe goed lijkt te zijn gestopt. Na de eerste ziektegevallen is het hele land in strenge lockdown gegaan en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. In de kuststreek waar KidsCare aan het werk is, zijn er nauwelijks gevallen geconstateerd. Toch wordt er nog een keer drie weken lockdown toegevoegd aan de eerste periode van een maand en iedereen laat dit gelaten toe. Ik weet niet goed hoe ik aan deze mensen moet uitleggen dat ‘wij’ in NL ons gewoon niet of nauwelijks houden aan de maatregelen, dat de overheid zijn best doet maar dat de files al weer ontstaan, de winkelstraten en parkjes vollopen … ‘Maar word je dan niet gearresteerd? Mag je dat dan gewoon doen?’ Ja, denk ik soms, als ik het al niet begrijp, hoe kan ik ‘onze’ wereld dan aan mijn Afrikaanse familie uitleggen?

Fijn

In tijden van onrust, van zorgen, is het altijd zo heerlijk om iets te doen! Ik schreef al in mijn vorige blog, dat ‘iets doen’ je zorgen en angst voor de toekomst even on hold kunnen zetten. En dat is ook zo, en daarom is het fijn dat ik aan het ‘werk’ kan om de crowdfundingsactie van KidsCare (zadenpakket) te promoten. Hiermee wordt geld opgehaald voor pakketten met zaden (mais en bonen), mest en wat bestrijdingsmiddelen, waarmee de soms zo kwetsbare families in het gebied waar KidsCare actief is, aan de slag kunnen. Bestrijdingsmiddelen, dacht ik in het begin, hoezo? Maar ik besefte dat er in de regentijd nog wel wat schimmels etc. kunnen ontstaan en daarmee zouden de planten wel eens helemaal of gedeeltelijk kunnen wegkwijnen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling…

Regentijd

Dat het regentijd is in Kenya, daar krijg ik regelmatig appjes en videootjes van! En terwijl ik buiten in het zonnetje zit te werken, komt het daar met bakken uit de hemel. Ik stuur altijd een berichtje terug: ‘Oh, ik kom even niet hoor, het is heerlijk warm hier!’ Met een smiley en daar moeten we dan met z’n allen gelukkig wel weer om lachen.

Resultaten

Het is ongelofelijk hoe snel er resultaten worden geboekt. Het project wordt door Wilde Ganzen omarmt en zij verdubbelen elke gedoneerde euro. Er wordt zelfs op hun website aandacht aan besteed, KidsCare’s actie wordt als voorbeeld genomen. In Kenya zelf komt de actie op tv: een trotse Ali, directeur KidsCare Kenya, laat zich graag interviewen!

En ondertussen wordt achter de schermen, in NL èn in Kenya, keihard gewerkt om alles in goede banen te leiden en dat is geen makkie: Kenya ligt plat door een totale lockdown.

Zaaien

Terwijl de crowdfunding loopt, moet er snel worden geacteerd. Want het is regentijd en er kan juist nu goed worden gezaaid. Daarnaast zijn de kinderen thuis omdat ook zij niet naar school mogen en kunnen dus hun ouders helpen op hun shamba!

In het volste vertrouwen dat alles wel goed zal komen en in time het benodigde bedrag wel bij elkaar komt, worden de inkopen gedaan, wordt er onderhandeld over vervoer, ook met de overheid, worden ruimtes bij KidsCare Center klaargemaakt om alles goed en droog op te slaan en gaan de Social Workers aan de slag om alles te verdelen en op de motor rond te brengen.

Het staat hier heel simpel en een paar regeltjes, zichtbaar in een paar foto’s, maar het is een titanenwerk. In Kenya zijn alle ruimtes in de regentijd vochtig, dus snelheid is geboden. De Social Workers moeten met zware zakken op de motor over blubberige modderpaadjes ploegen. En wordt er nog wel eens gemopperd als het zo heet is en het losse zand overal, zelfs tussen je tanden, gaat zitten, motorrijden met regen over onbegaanbare paden is misschien nog wel erger en nu hoor je niemand klagen!

Neem eens een kijkje in Kenya via deze video …

Gelukt

Het doel was € 30.000 waarmee 600 (!!!) gezinnen geholpen zouden kunnen worden. Begin april 2020 wordt de actie gestart, begin mei 2020 is het doel bereikt! En meer dan dat! Ali Mwaziro, de directeur van KidsCare, is blij, voelt de steun van zijn ‘Hollandse familie’ en stuurt via een YouTube-video zijn dank naar NL.

Gevoel

Ik zou willen dat ik kon laten voelen wat ik voelde toen ik deze foto zag: Ali en één van de moeders met een cheque van bijna € 33.000 … Misschien, als jullie me een beetje kennen, kunnen jullie je er iets bij voorstellen…

En direct daarna moest ik aan jullie denken, aan dat fantastische netwerk van mij, werk- en niet-werk-gerelateerd. Zo vaak ‘lastiggevallen 😉’ met mijn blogs, mijn verhalen die ik soms gewoon ‘kwijt’ moet omdat het me zo bezighoudt. En daarom wil ik, terwijl de armste families in Kenya aan het zaaien zijn, de planten groeien ‘als kool’ en ik (yeah!!!) mijn eerste afspraak voor de kapper in mijn agenda heb staan, alleen maar tegen iedereen zeggen

Met een dankbare groet!

Grada