Simpelweg trots …

Geschreven in Nederland, 10 april 2025

Ping… ping… ping… ik probeer het te negeren. Ben nog te geconcentreerd bezig met mijn werk. Ping… Negeren, negeren, negeren. Maar vele ‘pings’ verder kan ik het niet laten. Ik pak mijn telefoon en zie dat Mariska me appt uit Malawi. Ze stuurt een heleboel foto’s en hoewel dat niet echt goed is voor mijn concentratie, kan ik mijn nieuwsgierigheid natuurlijk niet meer tegenhouden  😋

Met het bekijken van de foto’s verdwijn ik in mijn hoofd volledig naar Afrika, naar Malawi, naar OHM! Ik kijk naar de foto’s en ik kan alleen maar denken: wat zou ik graag even de ingewikkelde wereld waarin we in het Westen leven ontvluchten, even terug naar de basis, even ècht om een hoekje kijken, me even laven aan de blijheid bij deze mooie jonge mensen. Ze zijn simpelweg blij dat ze met dat kleine beetje hulp in de vorm van een naaimachine een toekomst hebben gekregen…

 

Weet je nog…

… dat ik in mijn vorige blog al schreef, dat OHM maandelijks de afgestudeerde kleermakers die een naaimachine op afbetaling hebben, zal bezoeken. Inmiddels zijn er twee bezoeken afgelegd.

Hawa
Op 12 maart 2025 gaan Aaron en Mariska op bezoek bij Hawa. Ze treffen haar aan achter haar naaimachine die lekker op de veranda in de schaduw staat. Een enorme witte lap stof zit onder de naald en ze laat Mariska zien dat ze zakken voor maismeel aan het maken is. Maismeerzakken zijn broodnodig in Malawi, er zijn er altijd veel nodig en het is daarmee  een grote opdracht voor haar!

Hawa vertelt dat ze eigenlijk meteen nadat ze de naaimachine van OHM had meegekregen, aan de slag is gegaan. Ze is op haar veranda goed zichtbaar voor passerende dorpsgenoten en krijgt daardoor veel aanloop en vragen. En dan gaat het hard, eerst een klein klusje, een zondagse jurk, een broek, en dan werkt de mond tot mond reclame en heeft ze vervolgens eigenlijk nog geen dag stilgezeten.

Aaron en Mariska zijn blij om te zien hoe goed het met Hawa gaat. Dit eerste huisbezoek is in ieder geval heel erg bemoedigend!

Yohane
Twee weken later gaat Mariska op bezoek bij Yohane. Als ik de foto’s zie die Mariska me stuurt, raken die me echt. Malawianen zijn niet zo lacherig als ze op de foto gaan, maar op enkele foto’s straalt Yohane echt!

Ook hij heeft zijn naaimachine buiten in de schaduw gezet. Het is wat krapjes, maar zo op een hoekje krijgt hij in de hitte van de dag nog een klein briesje om af te koelen. Al zijn naaimaterialen heeft hij op een mat op de grond neergelegd. En hoewel ik het wel gewend ben om dat zo te zien, moet ik er toch weer om glimlachen. Je zou denken dat met al dat zand en de wind de materialen wel vies zullen worden 😎, maar dat valt zo ontzettend mee. Ik weet niet hoe dat kan, maar zelfs als ze schoongewassen witte kleding op struiken en hoog gras te drogen leggen, komt er geen vlekje op. Fascinerend …

Veel werk

Tijdens het bezoek aan Yohane komt ook Sibongile toevallig langs. Ze vertelt Mariska dat ze heel veel opdrachten heeft. Ze heeft nu al, binnen drie maanden na haar afstuderen, een behoorlijk goede naam opgebouwd! Het feit dat ze na haar opleiding meteen een naaimachine tot haar beschikking had en dus aan de slag kon, heeft haar daarbij enorm geholpen. Alles wat ze geleerd heeft, kon ze meteen inzetten om zo te laten zien dat ze uitstekend werk kon afleveren.

En ja… dat levert dus heel veel opdrachten op. Normaal gesproken zou het vele werk extra lange levertijden opleveren, maar omdat Sibongile haar medestudent Yohane kent en hij niet te ver bij haar vandaan woont, heeft zij hem gevraagd om haar te helpen 👍

Ik vind het geweldig om te zien dat er wordt samengewerkt, dat ze snel en degelijk werk afleveren, maar dat ze zich ook als ondernemer zo goed ontwikkelen. De lessen, die zij naast hun studie kleermaker volgden over het ondernemerschap, over financiële zaken en dergelijke, werpen nu duidelijk hun vruchten af.

 

Materialen

Ik ben onder de indruk van de verhalen van deze drie jonge starters.

Als ik vraag hoe zij in de beginfase van hun bedrijfje hun materialen kunnen aanschaffen, vertelt Mariska dat in eerste instantie de klanten de materialen kopen: stof voor jurken, overhemden, maiszakken. Daarmee kunnen de kleermakers dan aan de slag. En langzaam aan zal er een voorraad ontstaan van niet helemaal opgemaakte klosjes garen, naalden, restjes stof etc.

 

Naaiatelier

Zowel Yohane als Sibongile zijn van plan hun naaiatelier meer centraal, dus niet meer vanuit huis, te gaan huisvesten. Yohane heeft grote plannen: hij wil zijn eigen atelier gaan bouwen 🤔, Sibongile doet het wat rustiger aan: zij wil zo snel mogelijk een ruimte huren. Beiden zijn zo trots dat ze al zo snel zelfstandig zijn; Sibongile vertelt zelfs trots dat ze in een dag 15.000 MKW (= € 8,00) heeft verdiend en dat zij dus vervroegd kan starten met de afbetaling van haar naaimachine. En ze straalt als ze dat vertelt!

 

Vriendschappen

Het is duidelijk dat er vriendschappen zijn ontstaan onder de studenten uit 2024, zoals Yohane en Sibongile. Het is mooi om te zien dat de studenten uit de kleermakersopleiding niet alleen met elkaar maar ook nog contact hebben met de studenten uit de lasopleiding, zoals met Veronica die af en toe op bezoek komt bij Yohane. Ze hebben op dezelfde ‘school’ (OHM Vocational Trainingscenter) gezeten, zijn klasgenoten geweest en zijn vrienden geworden. En er is nauwelijks jaloezie, ze helpen elkaar en dat is echt zo mooi om te zien!

Nieuwe klassen

Het experiment uit 2024, met elk vijf studenten in twee opleidingen, is geslaagd. In januari 2025 zijn er weer nieuwe studenten gestart, dit keer tien studenten kleermaker en tien studenten voor de lasopleiding. De lesmaterialen zijn nog niet optimaal, ze delen naaimachines en lasapparatuur. Vooralsnog heb ik me met mijn actie gericht op de kleermakers, omdat zij na het afstuderen niet echt in een bedrijf aan de slag kunnen. Voor lassers is dat toch anders: zij kunnen in meerdere bedrijfjes terecht, waar uiteraard materiaal beschikbaar is.

Mijn actie via GoFundMe

Door mijn actie konden er zes naaimachines worden aangeschaft. Vijf machines zijn met een leenovereenkomst aan vijf studenten overhandigd, één machine werd toegevoegd aan de kleermakersklas; daar zijn er nu ook zes. Het zal duidelijk zijn: met tien nieuwe studenten is dat krap… maar ik hoor geen geklaag of gemopper en dat maakt me nog vastberadener… Het volledig bedrag van de actie, wat ik voor ogen had (€ 3.500) is nog niet gehaald. De actie blijft open staan en ik hoop de laatste € 1.500 toch nog op te halen*. Ik ga mijn stinkende best doen … helpen jullie mee?

En ik? Ik kan niet wachten tot ik een paar weken naar Malawi kan en voor mijn lezers, voor ‘mijn’ donateurs mijn ervaringen kan opschrijven 😊 en kan genieten van de blijheid van OHM, van de studenten, van de jonge ondernemers die zo trots zijn…

Met een positieve groet!

Grada

* Mijn actie is te vinden op GoFundMe. Klik gerust om mijn vrij korte verhaaltje daar te lezen!  😘